Historia szkoły

Pierwsze informacje na temat oświaty w Głowience zapisane są w kronice szkolnej pod rokiem 1809. Wynika z nich, że już wówczas uczono w domach prywatnych czytania i pisania.

W 1857 r., dzięki staraniom mieszkańców wsi, wybudowano z drewna jodłowego na wzór wiejskiej chaty, pierwszą szkołę, w której mieściły się dwie sale lekcyjne, a nauka trwała przez cztery lata.
Na otwarcie szkoły przybył: ksiądz kanonik Struś z Krosna, ksiądz dziekan   z Odrzykonia i komisarz z Krakowa. Ustalono wówczas pensję dla nauczyciela. Wynosiła ona 40 złotych reńskich w ciągu roku. Nauczyciel zapewnione miał mieszkanie w budynku szkolnym. Pierwszym nauczycielem w tej szkole był Jakub Jurczyk. Pracował przez trzy lata, ucząc około 60 – 70 dzieci. Kolejni nauczyciele to: Jędrzeja Wilus, Sebastian Zajdel, Józef Cichocki, Jan Albrecht.

W 1857 r., dzięki staraniom mieszkańców wsi, wybudowano z drewna jodłowego na wzór wiejskiej chaty, pierwszą szkołę, w której mieściły się dwie sale lekcyjne, a nauka trwała przez cztery lata.
Na otwarcie szkoły przybył: ksiądz kanonik Struś z Krosna, ksiądz dziekan   z Odrzykonia i komisarz z Krakowa. Ustalono wówczas pensję dla nauczyciela. Wynosiła ona 40 złotych reńskich w ciągu roku. Nauczyciel zapewnione miał mieszkanie w budynku szkolnym. Pierwszym nauczycielem w tej szkole był Jakub Jurczyk. Pracował przez trzy lata, ucząc około 60 – 70 dzieci. Kolejni nauczyciele to: Jędrzeja Wilus, Sebastian Zajdel, Józef Cichocki, Jan Albrecht.

          W 1875 r. szkoła w Głowience została przekształcona z gminnej w filialną i przyłączono ją do etatowej szkoły w Krośnie. Dzięki tej zmianie wzrosła również płaca dla nauczyciela. Wynosiła ona 250 zł reńskich. Mianowaniem nauczycieli zajęła się Rada Szkolna Okręgowa. W 1878 r. posadę nauczyciela w szkole w Głowience objął Marcin Pasterczyk. Rozpoczął on pisanie Kroniki Szkolnej. Troszczył się nie tylko o kształcenie dzieci, ale też o utrzymanie budynku. W sali lekcyjnej wstawiono podwójne okna, zrobiono dwie tablice, ogrodzono teren drewnianym płotem.
W 1882 r. Marcin Pasterczyk został przeniesiony do Wrocanki, a jego miejsce zajął Karol Miętus. Pracował w szkole dwa lata.
W 1882 r. na zebraniu wiejskim podjęto decyzję o budowie nowej murowanej szkoły. Koszt miał wynieść 3 tys. złotych reńskich. W skład komitetu budowy szkoły weszli: Zajdel Jan i Stanisław Słyś.

          W roku 1884 nauczycielem został Benedykt Wierdak. Rozpoczęto prace związane z budową nowego budynku szkolnego. Zaangażowano mieszkańców wsi. Tempo prac budowlanych było ogromne. 9 czerwca 1890 r. wmurowano kamień węgielny, a już w październiku 1891 r. odbyło się poświęcenie nowego budynku szkolnego, którego dokonał ksiądz katecheta Franciszek Mach.Była to szkoła murowana dwuizbowa wraz z mieszkaniem dla kierownika i małym pokoikiem dla nauczyciela. Sam cesarz Franciszek Józef I przeznaczył na budowę szkoły 100 złotych reńskich. Mieszkańcy wsi zakupili sprzęt szkolny.

          Ojciec Anzelm Kubit pisze: „Do szkoły uczęszczało prawie 300 dzieci. Nauka odbywała się dla jednych klas przed, a dla drugich po południu i to w klasach liczących ponad 70 uczniów, a jeszcze każda klasa obejmowała dwa oddziały razem uczące się, ale nieraz trzeba było tak przeprowadzić lekcje, że jeden oddział coś pisał, a z drugim przerabiało się jakieś zadanie rachunkowe lub czytanie. Praca więc była wyczerpująca.”Od 1891 r. w szkole pracowało dwóch nauczycieli.

W 1894 r. szkoła ludowa w Głowience została przekształcona na dwuklasową szkołę ludową pospolitą.

W roku szkolnym 1903/1904 Rada Szkolna Krajowa postanowiła przyjąć do pracy w szkole trzeciego nauczyciela.

Naukę szkolną pobierało coraz więcej osób. W roku szkolnym 1903/4 zapisano do szkoły 243 uczniów,
a w roku 1911 szkoła liczyła już 257 uczniów i 80 osób uzupełniających wykształcenie podstawowe.

W Kronice Szkolnej znajdujemy zapiski, że w latach 1910 – 1914 uczniowie wraz z gronem pedagogicznym brali udział w uroczystościach patriotycznych, które organizowane były przez „Sokół” krośnieński.

W 1911 r. rozpoczęła pracę w szkole Maria Wierdakówna. Z jej inicjatywy, przy oddziale żeńskim Kółka Rolniczego, powstało Koło Młodzieży im. Marii Konopnickiej, przy którym działał zespół dramatyczny. Pierwszą sztukę teatralną: „Jasełka, czyli dzieci polskie w Betlejem”, mieszkańcy zobaczyli w 1911 r. Kronikarz pisze, że uczniowie wspaniale odegrali swoje role, a widzowie, którzy po raz pierwszy takie widowisko oglądali byli wzruszeni.

W okresie I wojny światowej nauka w szkole odbywała się z przerwami. Budynek szkoły i wyposażenie nie uległy zniszczeniu. W maju 1915 r. w szkole urządzono szpital dla żołnierzy niemieckich. Maria Wierdakówna pełniła funkcję sanitariuszki.

Po roku 1918 zmienia się charakter uroczystości szkolnych, jak również programy nauczania. Organizuje się
w dalszym ciągu przedstawienia teatralne. Dochód z nich przeznaczono na dekoracje i zakup książek do biblioteki szkolnej.

          W 1918 r. po raz pierwszy została zorganizowana szkolna wycieczka do Krakowa i Wieliczki. Wzięło w niej udział 52 uczniów.

W 1921 r. Maria Wierdakówna na własną prośbę została przeniesiona do 7 – klasowej szkoły w Krośnie.

W 1925 r. Benedykt Wierdak przeszedł na emeryturę.
W Kronice czytamy, „…że grono żegnało go z serdecznym żalem tracąc wyrozumiałego przełożonego, a zarazem dobrego kolegę…”

W latach 1925-29 kierownikiem szkoły była Ludwika Sochówna. Z dniem 1.09.1927 r. Publiczna Szkoła Powszechna      w Głowience stała się szkołą trzyklasową na podstawie orzeczenia Rady Szkolnej Powiatowej w Krośnie.

          Należy wyjaśnić, że chociaż szkoła nosiła nazwę „trzyklasowej”, to faktycznie nauka w niej trwała 7 lat według przyjętego wówczas systemu kształcenia: 2 lata nauki w kl. I, 2 w kl. II i 3 w kl. III.

Oprócz podstawowych zadań szkoła kontynuowała działalność kulturalną wśród młodzieży. Przygotowywane były uroczyste obchody rocznic państwowych, organizowano coroczne Święta Pieśni, Święta Sadzenia Drzew, Dni Książki i po raz pierwszy w historii szkoły w 1928 r. Święto Dziecka. Dochód z imprez przeznaczono na zakup książek do biblioteki szkolnej. W 1929 r. jej księgozbiór liczył 205 tomów.

          W latach 1929-41 pracą szkoły kierował Józef Gołda. Uczniowie często wyjeżdżali na wycieczki do Odrzykonia, Rymanowa, Iwonicza i Dukli. Szkoła organizowała oświatę dla dorosłych, m.in. kursy dokształcające dla członków Związku Strzeleckiego, kursy gospodarstwa domowego dla członkiń koła gospodyń.

W 1929 r. zaczęto myśleć o budowie nowej szkoły. Materiał gromadzony był przez siedem lat, a budowę rozpoczęto w kwietniu 1936 r. Już w październiku oddano do użytku jedną w pełni wyposażoną salę, a pozostałe wykończono wiosną 1937 r.

          Nowa szkoła składała się z trzech sal lekcyjnych, kancelarii oraz dwóch mieszkań: dla kierownika i nauczyciela. Koszt budowy wyniósł 38 tys. złotych.
W tym okresie młodzież często bierze udział w wycieczkach szkolnych m.in. do Odrzykonia, Iwonicza, Dukli, Rymanowa, Barwinka.

Uczniowie pod kierunkiem nauczycieli przygotowują obchody rocznic państwowych.
W roku szkolnym 1937/38 Inspektor Szkolny w Krośnie przemianował 3-klasową szkolę w Głowience na publiczną szkołę powszechną II stopnia.
Wybuch II wojny światowej zdezorganizował pracę szkoły. Inauguracja roku szkolnego nastąpiła 3 listopada 1939 r. Budynek szkolny nie ucierpiał w czasie działań wojennych. Do września 1941 r. część szkoły była zajęta przez wojsko, dlatego też przeniesiono jedną klasę do budynku starej szkoły.

          W latach 1942-44 kierownictwo szkoły objął Emil Jaworski. Zajęcia w szkole odbywały się prawie normalnie, jednak bez podręczników, których jedynym środkiem zastępczym była gazetka uczniowska pt. „Ster”, wydawana przez okupacyjne władze szkolne. Mała być ona uniwersalnym podręcznikiem. Szkoła realizowała jednak przedwojenny program nauczania. Biblioteka w szkole była nieczynna, a część pomocy naukowych została skonfiskowana. Zabroniona była wówczas działalność organizacji młodzieżowych. Szkołę nękały upokarzające kontrole, w czasie których inspektor niemiecki nazywał nauczycieli i dzieci „polskimi świniami.”

Najtrudniejszy dla szkoły okres to rok 1943-44. Brak opału spowodował przerwę w zajęciach od 25. 01. do 12. 03. 1944 r. Wiosną uczniowie klas starszych zmuszeni byli do ciężkiej pracy w Suchodole przy uprawie tzw. „Koksagi” (rośliny z której Niemcy mieli otrzymać gumę). Wprawdzie władze okupacyjne wydały nowe programy, lecz te nie zostały wcielone w życie przez nauczycieli szkoły. Wśród huku bliskich dział, wśród pośpiesznych przygotowań okupanta do ucieczki, 4 lipca 1944 r. zakończył się rok szkolny.

          Rok 1944/45 rozpoczął się 28.10. Dzięki pomocy społeczeństwa nastąpiło odnowienie budynku szkolnego. Pierwszym kierownikiem po wojnie został Jan Niepokój. Jednak już w kwietniu 1945 r. opuścił szkołę w Głowience. Jego miejsce zajął Adam Sandecki. Dla wyrównania braków i opóźnień w nauce utworzono tzw. „ciągi skrócone” dla wszystkich klas. W szkole rozpoczęły swoją działalność organizacje uczniowskie: ZHP, PCK i Spółdzielnia Uczniowska. W 1946 r. szkoła zostaje zelektryfikowana i zradiofonizowana.
W 1947 r. powołany został Komitet Rozbudowy Szkoły.

          Jego działalność i spore zaangażowanie mieszkańców owocują otwarciem 4. 09. 1949 r. rozbudowanej o 4 sale lekcyjne szkoły.

          W roku szkolnym 1950/51 – rozpoczął pracę kierownik Kazimierz Kulczycki. Grono pedagogiczne pracowało z zapałem, starało się pokonać trudności w pełnym realizowaniu programów szkolnych. Do walki o wyniki nauczania włączono rodziców i organizacje uczniowskie. Odbywały się wspólne narady, pracowały kółka samokształceniowe             i utrzymywano stały kontakt z rodzicami. Uczniowie pracowali przy dalszej rozbudowie szkoły, zbiórce złomu, ziół leczniczych, przy zakładaniu ogrodu doświadczalnego.
W 1952 r. szkoła w Głowience stała się pełną szkołą ogólnokształcącą stopnia podstawowego.Lata 1951/55 to kolejna rozbudowa szkoły. Przybywają 2 sale lekcyjne, sala gimnastyczna, sanitariaty oraz pomieszczenie dla przedszkola, które uruchomiono         w 1958 r. Dla uczniów organizowane są koła: dramatyczne, miczurinowskie, biologiczne, matematyczne, modelarstwa lotniczego i sprawnych rąk.

          Osiągnięcia młodych przyrodników w tym okresie znane były w całym kraju; zwyciężyli m.in. w konkursie: „Każde dziecko przyjacielem przyrody”. Młodzi przyrodnicy byli skupieni w aktywnie działającym Kole Miłośników Przyrody.

W nagrodę za dobrą pracę w organizacjach uczniowskich szkoła otrzymała maszyny do szycia, aparat radiowy, aparat fotograficzny, epidiaskop oraz inne pomoce naukowe, których fundatorem był Inspektorat Szkolny w Krośnie.

Szkoła organizowała również wycieczki do Iwonicza Zdroju, Odrzykonia, Zakopanego, Przemyśla oraz do muzeów
i zakładów pracy.
W 1962 r. zakończono gazyfikację szkoły, co zdecydowanie poprawiło warunki nauki i pracy. Kolejne lata przyniosły rozszerzenie działalności oświatowej wsi. W 1964 r. powstał zespół muzyczny instrumentów szarpanych.

          W latach 1965-68 kierownikiem szkoły została Maria Kubit.
Są to lata obchodów tysiąclecia państwa polskiego. Szkoła aktywnie włącza się nie. Na skutek reorganizacji szkół szkoła w Głowience stała się 8-klasowa. W budynku szkolnym, zwłaszcza w jego starszej części przeprowadzono remont, uruchomiono instalację wodno- kanalizacyjną, utwardzono nawierzchnię dwóch boisk szkolnych oraz drogę dojazdową na teren szkolny.
W szkole działają organizacje młodzieżowe, aktywnie pracuje Komitet Rodzicielski. Maria Kubit starała się także uczestniczyć w życiu kulturalnym wsi, czego przykładem może być reżyserowanie sztuk teatralnych z młodzieżą. Organizowane są liczne wyjazdy uczniów na wycieczki m.in. do Warszawy, Zakopanego, Czarnorzek.

 

          W latach 1968-1977 funkcję dyrektora szkoły pełnił Bolesław Barański. W budynku szkolnym przeprowadzono kapitalny remont: wymianę podłóg i stolarki okiennej. Młodzież
w czynie społecznym zbudowała boisko do piłki ręcznej.
W zakresie działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoła odnotowała kilka nowych form: opieka nad dziećmi specjalnej troski, tworzenie zespołów wyrównawczych, wprowadzenie nowego ceremoniału szkolnego („Pasowanie na ucznia klasy I” i „Pożegnanie absolwentów szkoły”), intensyfikacja pracy organizacji uczniowskich, organizacja apeli szkolnych.W 1976 r. powstał Zespół Fletów Prostych, który przez kolejne 4 lata zwyciężał we wszystkich przeglądach zespołów artystycznych na szczeblu województwa i regionu,
a 2-krotnie na konkursach krajowych w Łańcucie i Kaliszu.
W tym okresie obserwuje się również dynamiczny rozwój działalności sportowej w szkole.

W latach 1977-1985 funkcję dyrektora szkoły pełniła Leokadia Barańska. W budynku szkolnym przeprowadzono dalsze remonty. Wymieniona została instalacja elektryczna, teren szkoły został uporządkowany i ogrodzony. Szkoła rozpoczęła pracę dydaktyczno- wychowawczą z grupą 6-latków w oddziałach przedszkolnych. Prężna praca kół zainteresowań dała znakomite efekty. Szczególnymi osiągnięciami mogły się pochwalić działające w szkole dwa zespoły instrumentalne, Szkolny Klub Sportowy „Start” oraz młodzi plastycy, którzy zdobyli wiele nagród w konkursach krajowych.

          Od 1985 r. dyrektorem szkoły była Wanda Piękoś. Zwiększyła się ilość oddziałów   w szkole, nauka prowadzona była na dwie zmiany.
31 maja 1987 r. społeczność szkoły obchodziła uroczystość nadania szkole imienia Benedykta Wierdaka, kierownika tej placówki w latach 1884-1925.W szkole aktywnie działały organizacje młodzieżowe. Zaktywizowały swoją pracę cztery drużyny harcerskie oraz Samorząd Uczniowski. Powstał Zespół Perkusyjny, który odnosił znaczące sukcesy na przeglądach zespołów artystycznych – był m.in. 6-krotnym laureatem przeglądów wojewódzkich. Młodzież zwyciężała w konkursach plastycznych, brała udział w plenerach malarskich, w konkursie „Młodość – Trzeźwość”. Duże sukcesy odnosili młodzi sportowcy w zawodach na szczeblu gminy, rejonu i województwa, zwłaszcza w piłce ręcznej, koszykowej i siatkowej. Uczniowie, członkowie Klubu Sportowego „Orlew”, zdobyli tytuły: Mistrzów Województwa i Wicemistrza Kraju w skokach narciarskich oraz II miejsce w plebiscycie na najlepszego sportowca Krosna.
Dobrze układała się współpraca z Komitetem Rodzicielskim oraz zakładem opiekuńczym – POM w Miejscu Piastowym. Zakład ten udzielał szkole pomocy materialnej. W budynku szkolnym przeprowadzono częściowy remont, adaptowano pomieszczenie na izbę pamięci.

          W 1989 r. funkcję dyrektora szkoły objął mgr Jan Krukar.
Prowadzone są w dalszym ciągu intensywne prace remontowe. W szkole nastąpiła zmiana systemu grzewczego z piecyków gazowych na centralne ogrzewanie, odremontowano instalację elektryczną, wymieniono okna we wszystkich klasach i na korytarzach, zaadaptowano pomieszczenia na szatnię dla uczniów, w 2007 r. przeprowadzono kapitalny remont biblioteki, odmalowano społecznie korytarz na parterze szkoły. Wiele sal lekcyjnych zostało wyposażonych w nowe meble, stoliki uczniowskie i krzesła.
Od 1990 r. w szkole wprowadzona została nauka j. angielskiego oraz przedmiot elementy informatyki. W związku z reformą szkolnictwa w 1998 r. szkoła przekształcona została w sześcioletnią szkołę podstawową, a organem prowadzącym został Urząd Gminy w Miejscu Piastowym. Przy szkole utworzono  oddział przedszkolny. Szkoła posiada certyfikat „Szkoły z klasą.”

Doniosłym wydarzeniem w historii szkoły była wizyta arcybiskupa Józefa Michalika w 1995 r.

          Uczniowie biorą udział w licznych konkursach szkolnych i pozaszkolnych, odnosząc znaczące sukcesy na poszczególnych etapach. Angażują się w różne akcje jak: „Góra Grosza”, „Zachowaj Trzeźwy Umysł”, „I Ty możesz być Św. Mikołajem”, „Podziel się, aby innym było lżej.” Od września 1995 r. realizowany był program edukacyjny pod nazwą „Czysta Wisła i Rzeki Przymorza.”

          W szkole działają następujące koła zainteresowań: „Potrafię więcej”- dla uczniów klas II i III, Turystyczne: „Wędrowiec”, Ekologiczne, Matematyczne, Języka Angielskiego, Origami, Teatralne, Regionalne, Informatyczne, Astronomiczne, Muzyczny Teatr Miniatur, Grupa Perkusyjna Jazzgot – „Melorytm”, UKS, SKS.

Szkoła chętnie włącza się w życie kulturalne wsi przygotowując co roku akademie i koncerty środowiskowe.

 

          Dobrze układa się współpraca szkoły z Parafią Rzymsko – Katolicką w Głowience, Stowarzyszeniem Promocji i Rozwoju Wsi Głowienka, Ośrodkiem Zdrowia, Strażą Pożarną, Gminnym Ośrodkiem Kultury w Miejscu Piastowym i Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Miejscu Piastowym.          W 2007 r. w związku z przygotowaniami do rocznicy 20 – lecia nadania szkole imienia Benedykta Wierdaka powstał kącik pamięci poświęcony patronowi.

Kontakt

Szkoła Podstawowa
im. Benedykta Wierdaka
w Głowience
ul. Szkolna 8
38 – 455 Głowienka

Skrytka EPUAP: /SP_Glowienka/SkrytkaESP

Przykład

Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Incidunt omnis sapiente, dolorum explicabo assumenda blanditiis deleniti officiis odit sit dolores cum autem totam error distinctio quis nulla facilis ut. Omnis!

Tekst

Drugi tekst

Lorem, ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Eligendi soluta explicabo aspernatur, itaque, natus numquam ea officiis cupiditate reprehenderit laboriosam quam libero repellendus blanditiis ipsum animi odit, dolore assumenda quia.

Lorem, ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Eligendi soluta explicabo aspernatur, itaque, natus numquam ea officiis cupiditate reprehenderit laboriosam quam libero repellendus blanditiis ipsum animi odit, dolore assumenda quia.

Dłuszy nagłówek
  • Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Incidunt commodi sequi perspiciatis quia culpa, laborum, aperiam inventore neque nesciunt temporibus a nemo, expedita pariatur voluptatum ex ratione animi consequuntur ducimus.
  • Repudiandae similique enim ipsa sapiente. Qui saepe dicta hic est dolores provident dolorem iure quis rem reiciendis eum numquam nisi itaque nesciunt debitis, impedit earum? Labore ipsam quo cumque dolorum.
  • Sed quisquam qui quae saepe veritatis quis dolore tempore! Amet unde velit sint! Debitis quod culpa commodi expedita asperiores incidunt beatae? Accusantium nulla eaque a error deserunt beatae quae illo.

Lorem ipsum, dolor sit amet consectetur adipisicing elit. A rem doloremque rerum veniam nesciunt voluptatum, ut tenetur odio repudiandae distinctio, saepe incidunt deleniti delectus illo voluptas, molestiae obcaecati! Ex, repellat?

Tekst
  1. Jeden
  2. Dwa
  3. Trzy